پروتئین ها واکنش های بیوشیمیایی پیچیده ای را انجام می دهند و باید در هنگام انجام عملکردهای میکروبی.} پس از تولید میکروبی ، یک ساختار فضایی سه بعدی خاص داشته باشند ، خود پروتئین ها نیز در حال انجام فرآیندهای فیزیولوژیکی پیچیده ای هستند. هیدروکلراید و اوره رایج ترین معرفهای تجربی در دناتوراسیون پروتئین.} هستند ، بنابراین ، تفاوت های این دو چیست؟ چگونه در آزمایش انتخاب کنیم؟
با توجه به اثربخشی عوامل خارجی ، ترکیب مولکول های پروتئین طبیعی خالص تحت تغییرات غیر طبیعی قرار می گیرد و در نتیجه از بین رفتن فعالیت بیولوژیکی و تغییرات غیر طبیعی در خصوصیات جسمی و شیمیایی آنها . این نوع وضعیت نامیده می شود .}} intrate transuction ondruction ondudation ondured of ondured of the undure ans undrudation undure ans undrudation undured undured ondured ondured undrudation ondured undrudation undured undrudation undured undrudation undrudation ondured ondured. اوراق قرضه در ساختار اصلی .
هیدروکلراید گوانیدین و پروتئین های transgender اوره حاوی دو سیستم است: سیستم اول ، همجوشی ترجیحی پروتئین های ترنسجندر با هیدروکلراید گوانیدین و اوره ، تولید اکسید نیتریک.} هنگامی که سنتاز نیتریک 1 برداشته می شود ، نشان می دهد که یک تغییر در تعادل ، با افزایش دن وجود دارد. پروتئین در شرایط طبیعی خالص همچنان به نیتریک اکسید سنتاز تغییر می یابد و در نهایت منجر به کامل پروتئین پروتئین می شود. سیستم دوم اثر حلالیت گانیدین هیدروکلراید و اوره بر روی اسیدهای آمینه آبگریز . به دلیل توانایی هیدروکلراید گانیدین و اوره برای ایجاد پیوندهای کووالانسی ، پیوندهای کووالانسی هیدروکلراید و اوره باید در غلظت زیاد (3}} mol) شکسته شوند ({{3 {l) در نتیجه ، هیدروکلراید گوانیدین و اوره برای باقیمانده های غیر قطبی به حلال های آلی خوبی تبدیل می شوند و باعث می شوند باقیمانده های آبگریز در داخل ساختار مولکولی پروتئین به انعطاف پذیری و افزایش حلالیت منجر شود و منجر به سطوح مختلف دناتوراسیون پروتئین.}
تفاوت بین این دو در تبدیل پروتئین:
مقدار غلظت: در دمای داخلی ، 3-2 mol/L گوانیدین هیدروکلراید می تواند باعث شود پروتئین های کروی از حالت طبیعی خود به مرکز تحول خود تغییر کنند. به طور کلی ، افزایش مقدار غلظت ماده دناتوره می تواند سطح تحول را بهبود بخشد ، و حدود 6mol/L Guanidine Hyderochloride می تواند به طور کامل تغییر کند. هیدروکلراید گوانیدین به دلیل خاصیت کاتیونی خود از توانایی دناتوراسیون قوی تر از اوره برخوردار است. برخی پروتئین های کروی حتی در یک محلول 8 مول در لیتر اوره کاملاً تبدیل نمی شوند ، غافل از اینکه آنها در یک کنفورم به طور نامنظم (کاملاً تبدیل شده) در یک محلول 8 mol/l Guanidine Hyderochloride وجود دارند.
حلالیت: حلالیت اوره کندتر و ضعیف تر از گونیدین هیدروکلراید است ، با حلالیت 70 ~ 90 ٪ {2. وقتی اوره دارای زمان اثربخشی طولانی تر یا درجه حرارت بالاتر است ، به تولید سیان می پردازد ، که دکوراسیون گروههای هیدروکسیل از پروتئین های نوترکیب Asset {{Bonds {Covalents است. در الکترولیت ها ، خنثی سازی و کم هزینه ؛ هیدروکلراید گوانیدین دارای حلالیت بیش از 95 ٪ و اثر ذوب سریع بدون ایجاد دکوراسیون پیوند کووالانسی پروتئین های نوترکیب دارایی. با این حال ، دارای مضرات مانند هزینه بالاتر در مقایسه با اوره ، حل و فصل آسان تحت استانداردهای اسیدی و آلکالین و تأثیر بالقوه بر روی آزمایشات پس از جداگانه است.
به طور کلی ، به عنوان معرفهای تجربی متداول در فرآیندهای دناتوراسیون پروتئین ، مزایا و مضرات گوانیدین هیدروکلراید و اوره به شرح زیر است: گونیدین هیدروکلراید دارای حلالیت و انتقال نسبتاً قوی است ، و این باعث می شود که کمتر از آنکه باعث ایجاد پیوند کووالانسی دارایی های نوترکیب دارایی شود ، از این دست است. در تجزیه و تحلیل کروماتوگرافی تبادل یون پروتئین. اوره حلالیت نسبتاً ضعیفی دارد ، اما مزایایی از قبیل عدم وجود الکترولیت ضعیف ، خنثی بودن ، کم هزینه بودن و به راحتی باعث ایجاد بسیاری از پروتئین ها پس از استفاده مجدد از پروتئین. در آزمایشات خاص ، محققان علمی باید بر اساس استانداردها و اهداف برای بدست آوردن بهترین نتایج تجربی.